- σπαρεῖ
- σπείρωsowaor subj pass 3rd sg (epic)
Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες). 2014.
Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες). 2014.
σπορητός — ὁ, Α 1. το σιτάρι που έχει σπαρεί 2. η σπορά. [ΕΤΥΜΟΛ. < ετεροιωμένη βαθμίδα σπορτου σπείρω* + (η)τός, κατά τα ἀλοητός, ἀμητός] … Dictionary of Greek
σπόριμος — η, ο / σπόριμος, ον, ΝΜΑ, και σπόριμος, ίμη, ον, θηλ. ποιητ. και ίμα, Α [σπόρος] 1. (για αγρό) κατάλληλος για σπορά, για καλλιέργεια σιτηρών (α. «σπόριμο χωράφι» β. «γῆ σπόριμος», Ξεν. γ. «σπορίμοιο δι αὔλακος», Θεόκρ.) 2. (για σπόρο ή φυτό)… … Dictionary of Greek
χερσάσπορος — ἡ, Α (ενν. γῆ) άγονη έκταση, όπου δεν αξίζει να σπείρει κανείς τίποτε. [ΕΤΥΜΟΛ. < χέρσος + ἄσπορος «αυτός που δεν έχει σπαρεί»] … Dictionary of Greek